W czasach, gdzie bez pracy nie da się utrzymać, każda osoba, która tylko może ją podjąć, stara się to robić jak najlepiej i zaczepić się gdzieś na dłużej. Gdy znajdziemy już nową pracę i udajemy się do niej po raz pierwszy, zastanawiamy się na pewno, czy będzie nam się tam dobrze robić i jakie korzyści da nam to zajęcie w przyszłości. Ile przerwy na 12 godzin pracy, zastanawiamy się pewnie, gdy zaczniemy swój pierwszy dzień w nowym miejscu.

Wszak w każdym zakładzie pracy wygląda to inaczej i nigdy nie możemy być pewni, że będzie tak samo jak w poprzednim miejscu, w którym mieliśmy okazję podjąć zatrudnienie. Z doświadczenia wiem, że bardzo wiele zależy od branży, w której mamy okazję pracować i od tego, jakie podejście do naszej przerwy ma nasz przełożony, oraz całym personel zarządzający nami i naszymi zajęciami w trakcie dnia pracy.
Gdy jesteśmy osobami wykształconymi i pracujemy w charakterze biurowym, a nasza praca ogranicza się głównie do zajęć na komputerze i jest w większym wymiarze stacjonarna, to z pewnością będziemy mieć stałe godziny przerw i będzie to bardziej uporządkowane, niż w przypadku, gdy nasza praca odbywa się na przykład na budowie.

Miałem okazję pracować choćby przez krótki etap w życiu przy obydwóch tego typu zajęciach i wiem z doświadczenia, że podczas prac na budowie przerwy były bardzo krótkie, lub co gorsza nie było ich wcale. Mieliśmy szefa, który wywierał na nas straszną presję i traktował bardzo rzeczowo, chcąc z nas wykrzesać jak najwięcej i traktując jako tanią siłę roboczą.
Niestety wiem od moich znajomych i innych osób, które pracują w tego typu branżach, że jest tak dosłownie wszędzie i niestety w mało której pracy o tym charakterze, możemy liczyć na wyrozumiałego przełożonego i na to, żebyśmy mogli w spokoju usiąść i zjeść.

Przerwy w tak zwanej budowlance robiliśmy sobie dopiero wtedy, gdy szef musiał na chwilę wyjechać i nie patrzył nam na ręce. Była to jedyna okazja podczas całej doby, by wziąć kanapkę w rękę i zjeść ją w spokoju, nie czując presji czasu i tego, że ktoś wymaga od nas byśmy się pośpieszyli. Miałem okazję pracować w trzech firmach tego typu i te 6 lat w moim życiu, to kiepskie wspomnienie, które odbiło się trochę na nerwach i tym, że byłem w tamtym okresie mocno niezadowolony z mojego życia.

Wstając codziennie od poniedziałku do soboty około 4 rano i wiedząc, że przez cały dzień będzie trzeba pracować fizycznie, nie było świetną perspektywą i na samą myśl już w niedzielę, czyli jedyny wolny dzień jaki miałem w tygodniu, miewałem już bóle brzucha i kiepskie samopoczucie, które odbijało się na moim humorze i kontakcie ze znajomymi. Niestety gdzieś pracować trzeba było i mając w tamtym okresie możliwość zaczepienia się w firmach tego typu, musiałem podjąć taki rodzaj zajęcia i spędzić tam pewien etap mojego życia.

Wnioski po tych latach są takie, że każdej młodej osobie, na której losie i życiu mi zależy, staram się przekazać, aby uczyły się od najmłodszych lat i wybierały zawody, po których znajdą spokojne i pewne zatrudnienie, a praca będzie przyjemnością i będzie powodować uśmiech na twarzy, oraz chęć by udać się podniesioną głową w jej stronę. Bowiem praca fizyczna jest tylko dla wybranych osób i co dziwne jest sporo takich ludzi, którzy nie wyobrażają sobie robić gdzie indziej.
Często bowiem mają tylko takie predyspozycje, przede wszystkim fizyczne, które umożliwiają im podjęcie zawodu, związanego z majsterkowaniem, lub dźwiganiem potężnych konstrukcji.

Jednakże znam mnóstwo ludzi, którzy mają dużo większe predyspozycje, by osiągnąć w życiu coś więcej i nie pałętać się po budowach, tylko wykorzystać swój talent inaczej. Wracając do przerw w pracy, to jeśli marzą nam się regularne godziny jedzenia i chcielibyśmy, by móc spokojnie w każdy dzień o stałych godzinach zjeść posiłek, powinniśmy wybierać różnego rodzaju korporacje.
W nich jest z reguły tak, że każdy dzień ma swój harmonogram i wszystko odbywa się tam z wielkim porządkiem, oraz jest dopracowane do perfekcjonizmu, a my możemy być pewni, co wydarzy się w danej chwili.

Tak więc gdy ktoś ceni świetne podejście do pracownika, regularne przerwy w pracy, możliwość zjedzenia posiłku o porze, w której mamy na to ochotę i wysokie zarobki, powinien pracować w korporacjach. Jeśli ktoś nie ma do tego odpowiedniego wykształcenia i predyspozycji pod kątem intelektualnym, to musi szukać pracy w takim sposób, by zatrudniające nas osoby były dla nas wyrozumiałe i pozwalały na zrobić choćby dwie 20 minutowe przerwy podczas całego dnia.

Świadectwo pracy to dokument, który każdy pracodawca ma obowiązek wystawić i przekazać pracownikowi niezwłocznie po tym, jak wiążąca go z nim umowa o pracę wygaśnie, lub też zostanie rozwiązana. Wiele osób uważa, że obowiązuje w tej sprawie termin siedmiu dni od czasu wygaśnięcia stosunku pracy. Odpowiedź na pytanie: kiedy świadectwo pracy powinno zostać wręczone pracownikowi, brzmi: w ostatnim dniu obowiązywania łączącej go z pracodawcą umowy.

Świadectwo pracy jest dokumentem, który w swojej treści powinien zawierać kilka obligatoryjnych elementów. Umieszczona musi być w nim informacja o tym, w jakim okresie pracownik był zatrudniony i w jakim wymiarze etatu. Określone musi być również stanowisko, jakie zajmował. Bardzo ważnym elementem świadectwa pracy jest adnotacja o tym, jaki był tryb rozwiązania stosunku pracy i, jeśli jest to konieczne, jakie okoliczności temu towarzyszyły. Informacja ta musi być poparta odpowiednią podstawą prawną.

Świadectwo pracy zawiera również dane, które są wymagane, aby ustalić, jakie uprawnienia pracownicze przysługują byłemu pracownikowi. Są one także przydatne w celu skorzystania z uprawnień płynących z ubezpieczenia społecznego. Pracodawca ujmuje w treści świadectwa pracy liczbę dni urlopu wypoczynkowego, jaka została wykorzystana przez pracownika w roku kalendarzowym, w którym uległ rozwiązaniu stosunek pracy.
Należy uwzględnić również wszystkie inne urlopy, w tym urlop bezpłatny, jeśli taki był pracownikowi przyznany. W tym przypadku należy również podać podstawę prawna, w oparciu o którą urlop taki został udzielony. Te same zasady dotyczą urlopu ojcowskiego, rodzicielskiego i wychowawczego.

Świadectwo pracy musi również zawierać liczbę dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, a także liczbę dni, za które nie zachował on prawa do wynagrodzenia. Jeśli okres wypowiedzenia został pracownikowi skrócony, to taka informacja w świadectwie również powinna się znaleźć, wraz z określeniem wymiaru odszkodowania, które mu z tego powodu przysługuje.
Zdarza się, że w czasie trwania stosunku pracy, pracownik odbywa zasadniczą służbę wojskową lub też uczestniczy w jakiejś formie zastępczej tej służby. Fakt taki powinien bezwzględnie znaleźć się we wręczonym mu świadectwie pracy. Podobnie jest, jeśli obowiązki służbowe były wykonywane w szczególnych warunkach, lub praca miała szczególny charakter.

W celu ustalenia prawa do renty bądź emerytury, na świadectwie pracy pracodawca uwzględnia również okresy nieskładkowe. Należy również pamiętać o tym, że pracownik ma prawo zażądać od pracodawcy, aby umieścił on na świadectwie inne, dodatkowe dane i pracodawca musi te żądania spełnić. Często spotykana jest na przykład prośba o uwzględnienie w treści świadectwa pracy informacji o zarobkach.
Wiemy już, że pracodawca powinien wydać pracownikowi świadectwo pracy w dniu, w którym ustaje zatrudnienie. Może zrobić to bezpośrednio, dając je pracownikowi „do ręki”.

Może też przekazać je osobie, którą pracownik upoważnił do odebrania tego dokumentu. Należy pamiętać o tym, że upoważnienie taki musi mieć formę pisemną. Jeśli bezpośrednie przekazanie świadectwa pracy nie jest możliwe, to doręczyć je można za pośrednictwem poczty, bądź firmy kurierskiej. W takim przypadku doręczenie powinno nastąpić najpóźniej w terminie siedmiu dni od ustania stosunku pracy.
Nie ma potrzeby, aby pracownik składał do pracodawcy wniosek o wystawienie świadectwa pracy, gdyż jest to jego ustawowy obowiązek. Bywa tak, że pracodawca uzależnia wydanie świadectwa od tego, czy pracownik rozliczył się z zatrudniającą go firmą. Jest to jednak działanie całkowicie niezgodne z obowiązującymi w Polsce przepisami.

Wystawiając świadectwo pracy należy dochować szczególnej staranności, aby nie pominąć żadnego w wymienionych wyżej obligatoryjnych jego elementów. Należy również zwrócić uwagę na to, aby nie wystąpiły w tym dokumencie błędy. Mimo to zdarza się, że nie uda się tego uniknąć i pracownik otrzymuje od pracodawcy świadectwo pracy z jednym, lub kilkoma błędami. Najczęściej dotyczy to wymiaru wykorzystanego urlopu, zwłaszcza wypoczynkowego, bądź też czasu, w którym pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim.

Jeśli pracownik zauważy na świadectwie jakikolwiek błąd, powinien w terminie siedmiu dni od otrzymania go poprosić o jego sprostowanie. Zwykle pracodawca błąd koryguje i niezwłocznie wydaje byłemu pracownikowi poprawny dokument. Gdyby pracodawca odmówił sprostowania, to w ciągu kolejnych siedmiu dni pracownik ma sprawo zwrócić się z tym problemem do sądu pracy.

W pracy wypełniamy obowiązki, które do nas należą, a także pilnujemy tego, aby wszystko pozostało na swoim miejscu. Od nas i naszych współpracowników zależy, czy nasza firma będzie prężnie się rozwijać. W zależności od tego, na jakim stanowisku pracujemy, możemy ciągle się rozwijać lub nabierać całkiem nowego doświadczenia. Ważne jest, aby pamiętać także o swoich obowiązkach po pracy. W domu czeka nas nieraz kolejna porcja aktywności, takich jak na przykład sprzątanie lub zajmowanie się pociechami.

Musimy zadbać o dobro zarówno swoje, jak i najbliższych. W zależności od pór roku znajdą się także rozmaite prace związane z utrzymaniem naszego gospodarstwa domowego. Jeżeli mieszkamy w domu z ogródkiem, to niezależnie od pogody zawsze będzie dla nas zajęcie. Warto zadbać o porządek i estetykę w naszym najbliższym otoczeniu.
Czasami nasze działania mogą nie przynosić żadnego efektu. Taką zależność świetnie opisuje związek frazeologiczny „syzyfowa praca„. Pochodzi on z mitu o Syzyfie, którego działania kończyły się niepowodzeniem. Został on ukarany za zdradzenie ważnej tajemnicy.

W efekcie musiał wtaczać ogromny głaz na górę, który za każdym razem, przy osiągnięciu szczytu, staczał się ponowne na sam dół. Jest to przykład pracy bardzo ciężkiej oraz takiej, która nie przynosi żadnych widoczny zmian i efektów.

Co to znaczy syzyfowa praca?

Jest to najprościej określenie żmudnej, bezcelowej pracy, która nigdy się nie kończy, wciąż zaczyna się od nowa. Współcześnie możemy znaleźć działania, które opierają się na takiej regule. Są to zazwyczaj codzienne czynności, które nie do końca przemyślane, nie przynoszą żadnych efektów. Może to być na przykład odśnieżanie chodnika w zimę, kiedy za chwilę znowu zacznie padać.

Teren pokryje się ponownie białym puchem, a nasza praca będzie musiała zostać powtórzona. Często zdarza się także umycie samochodu lub okien, po czym deszcz może popsuć całą naszą robotę i sprawić, że wszystko będzie ponownie brudne. Jest wiele przykładów na to, że syzyfowa praca istnieje już od wielu pokoleń, a także każdy może jej doświadczyć.
Niektórzy uważają także że ich kariera zawodowa jest syzyfową pracą. Wykonując codziennie te same zajęcia zaczynają cały czas od nowa i powtarzają czynności, które z czasem stają się nudne i monotonne. Można wtedy pomyśleć nad zmianą naszych zajęć tak, aby nas interesowały i pozwalały się rozwijać.

Często w naszym życiu spotkamy się z sytuacjami, które będą lekcją, a także pozwolą nie popełniać już tego samego błędu. W przyszłości warto przypomnieć sobie co powinniśmy zrobić, a co przełożyć na inny dogodniejszy termin. Jeżeli jakieś zajęcie będzie dla nas szkodliwe lub niekorzystne to powinniśmy zastanowić się nad innym rozwiązaniem. Jeżeli potrzebujemy pomocy w codziennym życiu możemy poprosić kogoś, kto ułatwi nam nasze funkcjonowanie. Gdy potrzebujemy usług specjalisty, fachowca warto rozejrzeć się za dostępnymi ofertami, ponieważ dzięki temu nie będziemy musieli zajmować się czymś, na czym kompletnie się nie znamy.

Warto odciążyć samego siebie w obowiązkach, które sprawiają trudność. Często działania przy czymś, na czym się nie znamy kończą się niepowodzeniem, dlatego warto przemyśleć inne dostępne rozwiązania. Ułatwiajmy sobie funkcjonowanie i dobierajmy prace do swoich możliwości.
Świetnym pomysłem będzie zaplanowanie swojej pracy tak, aby nie zdarzyły nam się nieprzyjemne wypadki. Wiadomo, że nie wszystko możemy od razu przewidzieć, jednak warto nie spieszyć się i wybrać najlepsze moment naszych działań. Jeżeli planujemy grabić liście w wietrzny dzień, to na pewno nie przyniesie to żadnego efektu.

Warto przeczekać niekorzystną pogodę a dopiero później zabrać się za nasz problem. Zawsze przeanalizujmy wszystkie czynniki, które mogą wpłynąć na naszą pracę. Zarówno w domu jak i w życiu zawodowym powinniśmy układać wszystko tak, aby wykonywać pracę z zamierzonymi skutkami.
Człowiek uczy się całe życie, dlatego warto wyciągnąć wnioski z każdej sytuacji. Codziennie spotykamy się z nowymi wyzwaniami, dlatego zadbajmy o to, aby mieć energię do działania, a także nie poddawać się przy niepowodzeniach.

Każdy z nas ma odrębne problemy, dlatego ważne jest aby zadbać o siebie i swoich najbliższych. Nie możemy całe czas patrzeć na kogoś innego i porównywać, komu lepiej się wiedzie. Jeżeli będziemy życzliwymi i uprzejmymi ludźmi, to na pewno ułatwi nam to nasze codziennie relacji z innymi. Warto uzbroić się w cierpliwość i w wielu sytuacjach przemyśleć podstawowe aspekty, a dopiero później działać.

Epoki literackie następują na zasadzie przeciwieństw. Jedna następuje po drugiej, stanowiąc jej zaprzeczenie. Poddając w wątpliwość założenia swej poprzedniczki, kreując nowe spojrzenie na świat. Teoretyk literatury – Julian Krzyżanowski, sporządził obrazującą to zjawisko sinusoidę, która przedstawia zachodzące, w ramach literackich epok, zmiany.

1863 rok przynosząc upadek powstania styczniowego na ziemiach polskich, jednocześnie stał się zakończeniem pewnego rozdziału literackiego. Oczywiście umownym, jak wszystkie cezury. Rozpoczęty wydaniem tomiku Adama Mickiewicza „Ballady i romanse”, a w szczególności ukonstytuowany balladą „Romantyczność”, romantyzm zakładał prymat uczuć. Sensualizm, był główna ideą tej epoki, która wyżej stawiała wiarę i uczucie, niż zimne, racjonalne spojrzenie. Taki punkt widzenia był zbieżny z panującym wśród Polaków nastrojem.

Następujące, jeden po drugim, zrywy niepodległościowe, były bardzo romantyczne. Pozbawione racjonalnych przesłanek, bez przygotowania. Poza powstaniem listopadowym, które jeszcze posiadało wojskowe opracowanie, wszystkie pozostałe stanowiły wybuch emocji. Garstki kiepsko uzbrojonych powstańców zamierzały się na Rosję, z całą jej potęgą militarną. To nie mogło się udać. Kończące tę epokę powstanie styczniowe, było w tym względzie, doskonałym przykładem.

Do tego romantycy kreowali kult jednostki. Wybitnej, walczącej, poświęcającej się, cierpiącej. Cierpiącej i zbawiającej przez to uciemiężony naród. Konrad Wallenrod, Kordian, Konrad – bohaterowie, którzy przez swoje jednostkowe zrywy walczyli o zbawienie i wyzwolenie narodu. Najwyższym ukoronowaniem takiego światopoglądu była idea mesjanistyczna. Polska Chrystusem narodów. Polska, umęczona i zniewolona, swoim cierpieniem miała przynieść wolność innym od jarzma niesprawiedliwości.

Pogląd taki z czasem, na coraz bardziej zniszczonych i pozbawionych najbardziej wartościowych obywateli terenach polskich, zaczął budzić sprzeciw. Po klęsce styczniowej, do głosu doszło pokolenie, które w miejsce kultu cierpienia i poświęcenia, zaproponowało etos pracy. Pracy jako lekarstwa i jedynego remedium na tragiczną sytuację. Na swych sztandarach nieśli nowe hasła: pracy organicznej i pracy u podstaw.

Co to praca organiczna?

W miejsce owej romantycznej, wybitnej jednostki pojawiła się idea jedności. Całe społeczeństwo, jako jeden wielki organizm, pracujące wspólnie dla dobra ojczyzny. Swą pracą, ponad podziałami, zmierzające do odbudowania gospodarczego, a także do odzyskania niepodległości. Bez względu na pochodzenie, bez względu na status społeczny, wszyscy wspólnie powinni koncentrować się na osiągnięciu celu.
Już nie poprzez sensualistyczne i duchowe natchnienie, ale przez zimną, racjonalną pracę. Pracę, która będzie odbudowywała każdy sektor zniszczonego przez liczne powstania państwa. I bez znaczenia, czy jest to chłop, kupiec, Żyd, czy Polak. Wszyscy powinni mieć jedne cel przed oczami.

Pozytywiści, w odróżnieniu od swoich poprzedników, dostrzegli też złożoność ówczesnego społeczeństwa. Nie jako jednorodnego organizmu, na czele którego stoją owe wybitne jednostki. Dostrzegli niesamowity podział ludności. Przeważające masy niewykształconego chłopstwa, biedoty zagubionej pomiędzy pałacami wielkich miast. Najbardziej oświeceni zauważali, że właśnie tutaj tkwi klucz do sukcesu.
Wprowadzenie wiedzy i oświaty pomiędzy tych ludzi, pomoże im dołączyć do wspólnego dzieła. Praca u podstaw. Uwłaszczenie chłopów był też jednym z tych elementów. Dostrzegali konieczność wyedukowania tych do tej pory odtrąconych, żyjących na marginesie. Wyciągnęli naukę, ze zrywów narodowościowych, które poza Powstaniem Kościuszkowskim, nie wykorzystywały, tkwiącego w najbiedniejszych obywatelach, potencjału.

Innym istotnym elementem, jakże współczesnym, było zwrócenie uwagi na sytuacje kobiet w Polsce. Stanowiąc w pewnym sensie podbudowę późniejszych ruchów emancypacyjnych, pozytywiści zauważali konieczność dopuszczenia kobiet do aktywnego udziału w życiu publiczny. Zdjęcia ich z piedestału, na którym ustawili je romantycy. Zapewnienia im dostępu do pracy, do zarobków – uniezależnienie od mężczyzn.

Analizując ten okres i zastanawiając się nad ową pracą u podstaw, zadając sobie pytanie, co to praca organiczna, możemy zauważyć paralelę do czasów nam współczesnych. Podobnie czujemy wszechobecny kult pracy, potrzebę wspólnego dążenia do osiągnięcia sukcesu. Młodzież, teraz jak rzadko wcześniej, zdaje sobie sprawę, że tylko gruntowne wykształcenie umożliwi jej lepszą przyszłość. Kobiety, również muszą walczyć o swoje prawa. Po epoce solidarnościowego zrywu, znowu żyjemy w świecie pozytywistycznych idei.

Mówi się, że kobiety to słabsza płeć. Jednak to stwierdzenie nie do końca jest prawdziwe. Panie tak samo, jak mężczyźni potrafią być doskonałymi pracownikami. Przy czym trzeba przyznać uczciwie, że są od nas dużo lepiej zorganizowane i mają bardziej podzielną uwagę. Ty w pełni się z tym zgadzasz. Ileż to razy zdarzało Ci się przecież, że miałaś większą wiedzę na temat realizowanego projektu, niż Twój teoretycznie lepiej wykształcony szef.

Prawda była taka, że to Ty przygotowałaś całą prezentację, a przełożony tylko się pod nią podpisał. Gdy okazywało się potem, że odniosła sukces, cały splendor przypisywano wyłącznie jemu. Oczywiście wszystkie nagrody pieniężne również trafiały do jego kieszeni. Tobie nie pozostawało nic innego, jak usunąć się w cień i milczeć. Mogłaś jedynie liczyć na to, że szef uwzględni to przy przyznawaniu premii. Trzeba przyznać, że Twoja posada nie jest doceniona, Żartobliwie można by rzec, że jesteś częścią wyposażenia biurowego.

Tymczasem Ty masz pełne ręce roboty od rana do wieczora. Jesteś pierwszą wizytówką kancelarii. W związku z tym na Twoim biurku musi panować nienaganny porządek. Gdyby było inaczej, potencjalni klienci biura mogliby odnieść, złe wrażenie, a wiadomo, że w biznesie emocje są bardzo ważne. Wymaga się od Ciebie, byś była miła i uprzejma. Nieraz musisz też świecić za pracodawcę oczami, bo on nie chce kogoś przyjąć do swojego gabinetu na rozmowę, lecz nie raczy poinformować go o tym osobiście.

To Ty musisz być taką żywą tarczą i pójść na pierwszy ogień. Czasem musisz się nieźle nagimnastykować, by pozbyć się natarczywego klienta. Od asystentki wymaga się również, aby znała biegle jakiś język obcy. Najlepiej, żeby oprócz angielskiego władała jeszcze kilkoma innymi. Jest to dosyć istotna kwestia, gdyż to Ty jako pierwsza łączysz rozmowy telefoniczne.
Do Twoich zadań należy również ustalanie grafiku spotkań szefa. Niby mógłby on zrobić to samodzielnie, ale zazwyczaj jest tak, że bez Ciebie czuje się, jak dziecko we mgle.

Czujesz się rozdarta wewnętrznie, bo oprócz pracy w biurowcu, masz jeszcze drugi etat w domu. Tu spełniasz się jako żona, matka, a najczęściej też jako osoba do wszystkiego. Dzieje się tak dlatego, że twój maż nie potrafi gotować, ani zająć się dziećmi, czy zrobić cokolwiek innego bez konsultacji z Tobą. Bardzo Cię to irytuje, ale nie próbujesz już tym walczyć.
Podjęłaś decyzję, że od stycznia zrezygnujesz z pracy w biurze i zajmiesz się synem. Teraz to Twój mąż musi bardziej zatroszczyć się o finansowy byt rodziny. W związku z tym zmuszony będzie więcej pracować, bo z jednej pensji trudno utrzymać wszystkich. Jakoś specjalnie Ci się to nie uśmiecha. Jednak w głębi duszy pogodziłaś się z tym. Zresztą wychowywanie dzieci nie jest takie straszne.

Denerwuje Cię jednak to, że to kobieta musi zazwyczaj rezygnować z zawodowych ambicji, chcąc mieć potomstwo. Przez to wypada na pewien czas z rynku pracy, a powrócić na niego po ciąży jest niezmiernie trudno. Poza tym potencjalni pracodawcy różnie podchodzą do kobiet, które wracają po urlopie wychowawczym. Jedni są dla nich wyrozumiali i skłonni do małych ustępstw, drudzy wręcz przeciwnie. Czasem szukają tylko jakiegoś powodu, by zwolnić taką osobę. Bo niby nie jest już tak kompetentna ani czasowa jak kiedyś.

Jesteś tylko ciekawa czy urlop wychowawczy wlicza się do lat pracy

Od koleżanek słyszałaś różne opinie, lecz większość mówiła o tym, że ZUS honoruje ten zapis. Byłoby to wielce niesprawiedliwe, gdyby było inaczej. W końcu urlop wychowawczy jest po to, by wychować przyszłych obywateli.

Dostrzegasz również, że czasy się zmieniły i kobiety nie chcą być zamykane w domach, usługując mężowi. Uważasz, że i tak jesteś pokrzywdzona, gdyż przez to, że masz dłuższą przerwę od pracy- Twoja przyszła emerytura będzie niższa. Liczysz jedynie na to, że może nie będziesz musiała wykorzystywać pełnego urlopu, bo na przykład Twojemu synkowi spodoba się przedszkole. Może z czasem Twoja mama zgodzi się zostać z Frankiem, a Ty będziesz mogła spokojnie wrócić na swoje stanowisko pracy.

Poza tym masz już pewien pomysł, ale na razie nie chcesz wyjawić go mężowi. Myślisz o tym, by zostać tłumaczem. W końcu biegle znasz angielski, niemiecki i francuski. Poza tym jest to praca na miejscu, więc spokojnie mogłabyś ją połączyć z opieką nad Frankiem. Może pieniądze z tego będą niewielkie, ale nie o to tutaj chodzi. Przez ten czas nie chcesz popaść w rutynę i zgnuśnieć przed telewizorem. Nie jest tajemnicą, że dużo kobiet po takim urlopie, już nigdy nie wraca do pracy. Ty chciałabyś tego uniknąć.

Idąc na studia wyższe, niektórzy myślą, że będzie to beztroski czas, podczas którego będą się jedynie bawić. Jednak nie wszystkie studia tak wyglądają, a niektóre, potrafią być naprawdę bardzo ciężkie. Można wtedy powiedzieć, że studia, to swego rodzaju praca, tyle że nie dostaje się za nią wynagrodzenia w postaci pieniędzy.

Wtedy niektórzy pytają, czy studia wliczają się do lat pracy?

Bo przecież tak powinno być, skoro ich ukończenie wiąże się z wielkim wysiłkiem i trudem, porównywalnym do tego w normalnej, standardowej pracy na etacie.
Studia to swego rodzaju etat, bo na zajęcia przecież trzeba chodzić na ustalone godziny, według obowiązującego planu zajęć, a często nieobecność jest surowo karana przez prowadzących. Dokładnie tak jak w pracy, gdzie też trzeba być o określonej porze, a nieobecność, może się skończyć nawet utratą posady, jeżeli będzie zdarzać się zbyt często.

Studenci wcale nie mają łatwego życia, bo nauka wymaga nie raz bardzo dużego wysiłku, często nieprzespanych nocy i wielu wyrzeczeń. Szczególnie w okresie sesji, która jest bardzo wyjątkowym okresem dla każdego studenta i tylko ten, kto ją przeżył zrozumie, jaki to ciężki czas. Życie wtedy zamiera, chodzi oczywiście o życie towarzyskie, gdyż życie naukowe właśnie w tym czasie przechodzi największy rozkwit. Jedyne wycieczki w tym czasie ograniczają się do najbliższego punktu ksero, aby skserować potrzebne do nauki materiały.

W sumie te niepotrzebne też się wtedy kseruje, bo przecież zawsze lepiej mieć więcej niż mniej. Dobrze, jeśli punkt ksero wyposażony jest też w jakieś jedzenie, żeby nie trzeba było dodatkowo iść do sklepu spożywczego. I po takiej krótkiej wycieczce pozostaje już tylko nauka i nauka. W sumie to cięższa praca niż na normalnym etacie, bo przecież w sesji weekendy też są zajęte, a tydzień pracy zazwyczaj trwa od poniedziałku do piątku. Im bliżej terminu egzaminu, tym większe nerwy i stres, bo wszyscy wiedzą, że niezaliczona sesja nie wróży nic dobrego.

Każdy student za wszelką cenę chce uniknąć poprawki. Jeżeli zaliczy go w pierwszym terminie, później najczęściej następuje bardzo długi i błogi czas wymarzonego relaksu. Imprezy posesyjne są zawsze najlepsze i najdłużej się je wspomina, bo przecież trzeba należycie uczcić ten ciężki czas pracy na studiach. Odpoczynek na studiach jest tak samo ważny, jak odpoczynek w pracy i każdy student doskonale o tym wie.

Po skończonych studiach, kiedy przychodzi czas na poważną pracę, wspomina się okres studencki, jako bardzo beztroski i błogi, mimo wielu pracowitych i ciężkich sesji. Bo przecież sesja nie trwała nigdy aż tak strasznie długo, a zawsze po niej przychodził czas na błogi odpoczynek. W pracy już tak dobrze nie ma. Wprawdzie sesji też nie ma, ale przeciętny urlop w pracy to niewiele ponad dwa tygodnie w roku, co dla studenta, szczególnie w pierwszym roku poważnej pracy, wydaje się wręcz niesłychanie małą liczbą dni.

Po studiach i po zaliczonej sesji letniej urlop trwał przecież piękne trzy miesiące, nawet jeśli sesja była niezaliczona, to zawsze, choć 2 miesiące zostawały. A tutaj dwa tygodnie? Na dłuższy urlop niestety trzeba poczekać aż do emerytury, która tak szybko nie nadejdzie. Lepiej więc mieć prace, która jednak daje jakąś satysfakcję i radość.
Mimo że okres studiów wlicza się do lat pracy, to i tak, aby zasłużyć na emeryturę, trzeba swoje przepracować i jest to spory okres naszego życia, który czy nam się to podoba, czy nie, spędzimy w pracy, którą sobie wybraliśmy.

Dlatego od początku starań o pracę, warto zabiegać jednak o stanowisko, które nam się spodoba i da nam satysfakcję. Nie ma nic gorszego, jak całe życie pracować w pracy, której się nie lubi. Oczywiście, najprawdopodobniej każdy na jakimś etapie swojego życia trafi do pracy, która będzie mu się mniej podobać i jest to z pewnością nieuniknione. Jednak nie można przyzwyczajać się do takiego stanu rzeczy i trzeba nieustannie dążyć do tego, aby kiedyś osiągnąć satysfakcjonujące nas stanowisko.

Cały czas trzeba poszukiwać różnych zajęć i spróbować wielu fachów, aby wśród tak wielu doświadczeń znaleźć to, które będzie nam się podobać i sprawi, że praca nie będzie nudna, ale przyjemna.
Tak przecież może być. Jest wiele zadowolonych osób, które wręcz kochają swoją pracę i wykonują ją na co dzień z pasją, mówią, że w swoim życiu nie przepracowali ani jednego dnia. Warto, aby każdy dążył do takiego stanu, bo wtedy żyje się zwyczajnie lepiej i łatwiej. Kiedy rano z przyjemnością wstajemy do pracy i nie myślimy od samego przejścia przez drzwi, aby jak najszybciej stamtąd wyjść.

Dawniej praca kojarzyła się z siedzenie w biurze od świtu do nocy. Mniej wykształceni ludzie pracowali od rana do wieczora w fabrykach, żeby wykarmić swoje rodziny. Jednak rynek pracy zmianie się, poddawany jest coraz większym reformom, manipuluje się ludźmi jak i miejscami pracy, żeby ominąć podatki i inne opłaty związane z zatrudnieniem.
Jedną z takich zagrywek jest zatrudnianie na umowę zlecenie. W pewnym stopniu pomijane są kwestię związane z prawami pracownika, ponieważ nie jest on właściwie pracownikiem, lecz zleceniobiorcą.

Wtedy wielu ludzi zadaje sobie pytanie czy umowa zlecenie liczy się do lat pracy

Jest to niezwykle ważne, ponieważ lata pracy mają wpływ na wiek przejścia na emeryturę jak i na jej wysokość. W dużych korporacjach specjaliści od zasobów ludzkich konsultują z prawnikami każdą nową ustawę w celu jak największych oszczędności przy zatrudnianiu pracowników.

W obecnych czasach bardzo popularne jest również zatrudnianie w ramach samozatrudnienia. Jednym z rezultatów jest outsourcing, czyli termin, który opisuje świadczenie usług przez daną firmę na rzecz innej. Można to nazwać zatrudnieniem zewnętrznego działu wręcz innej firmy, żeby wykonywali obowiązki za niższe pieniądze i zatrudniali we własnym zakresie dalszych podwykonawców bądź pracowników. Ten typ pracy związany jest ściśle z zatrudnianiem uczniów i studentów, ponieważ ta grupa nie ma obowiązku odprowadzania składek. Dzięki temu dostają lepszą stawkę.

Od zarobionych pieniędzy płacą tylko podatek dochodowy. W dużych miastach jest szczególnie widoczne. Podczas przeglądania ogłoszeń o pracę na popularnych portalach internetowych co drugie lub trzecie ogłoszenie w wymaganiach posiada adnotację o konieczności „statusu studenta”. W świetle prawa jest to dopuszczalne, ponieważ występuje tutaj obopólny zysk. Pracodawca płaci tylko określoną pensję, najczęściej najniższą stawkę krajową i dopiero od tej kwoty odprowadzany jest podatek. Nie występuje wtedy dodatkowy koszt pracodawcy.

A studenci zarabiają na swoje potrzeby i wydatki

Zatrudnianie w ramach umowy zlecenie ma mniej plusów na obszarach mniejszych, małych miasteczkach bądź wsiach, gdzie bezrobocie jest duże. W ramach umowy zlecenie występuje tylko umowny okres wypowiedzenia. Nie jest on uregulowany kodeksem pracy, jak to ma miejsce w przypadku umowy o pracę. Ludzie są tam zdesperowani, nie chcą wyjeżdżać do dużych miast, żeby zarobić więcej. Wolą zostać na miejscu, tam, gdzie ich dom i rodzina. Wtedy muszą godzić się na umowę zlecenie i mniejszą stawkę oraz brak odprowadzanych składek na ubezpieczenie społeczne. Skutkuje to w przyszłości niską emeryturą oraz przymusem dorabiania mimo, sędziwego wieku.

Rządowe programy oczywiście starają się jak najbardziej przeciwdziałać takim praktykom. Jednak nie wszystkie incydenty da się wyeliminować i wyplenić. Jest to spowodowane strachem ludzi o utracenie cennego miejsca pracy. Wolą nic nie robić i dać się wyzyskiwać niż zgłosić to odpowiednim służbom w celu wyeliminowania nieuczciwych praktyk pracodawców, chociaż właściwym byłoby nazwanie ich zleceniodawcami. Termin pracodawca jest zarezerwowany tylko i wyłącznie dla umowy o pracę. Również terminologia jest tutaj zagmatwana.

Zleceniodawca nie może użyć słowa grafik w stosunku do zleceniobiorcy. Jest to również tylko zarezerwowane dla umowy o pracę. W ramach umowy zlecenie należy użyć takich słów jak, rezerwacja stanowiska, harmonogram. Jeśli zleceniodawca użyłby słowa grafik, wtedy zleceniobiorca ma prawo domagać się umowy o pracę. Sprawa taka można skończyć się nawet i w sądzie. Praco stałoby po stronie pracownika/zleceniobiorcy. Tak samo jak i wymagania odnośnie regulaminowych przerw pracy są przed kodeks regulowane tylko dla umów o pracę.

Jest temu tematowi poświęconych kilka punktów w kodeksie, które są zróżnicowane pod względem skutków pracy na organizm ludzki. Jednak korporacje, które zatrudniają pracowników na umowę zlecenie dostosowały się do aktualnego rynku. Wiele z nich oferuje odprowadzenie składek pracownikom, regulaminowe lub nawet dłuższe przerwy w trakcie dnia, w którym realizują zlecenie. Spowodowane jest to wymaganiami, jakie stawiają pracownicy.

Właśnie umowa zlecenie pozwala wykonującemu zlecenie w dowolnym momencie przerwać jego wykonywanie i często nie wiąże się to z żadnymi karami umownymi. W takich sytuacjach zleceniodawca pozostaje z niezrealizowanym zleceniem. Jednak są to i tak pojedyncze sytuacje. Finalnie nikt nie chce stracić źródła dochodów. Bez względu na to, jakie ono jest.