Zasadnicze pytanie zadawane sobie przez każdego studenta, który rozpoczyna ostatni rok nauki, brzmi zawsze tak samo. Nieważne czy jest to praca magisterka, inżynierska czy praca licencjacka jak napisać ją tak, aby była oryginalna, ciekawa i niepowtarzalna- oto jest zadania. Nie każda uczelnia wywiązuje się z obowiązku skrupulatnego przygotowania studenta do napisania pracy dyplomowej.
Wiadomo, że praca ma być w pewien sposób twórcza, ale zawsze i wszędzie obowiązują nas pewne schematy, których należy przestrzegać. Jeśli dokładnie się z nimi zapoznamy, pisanie będzie znacznie łatwiejsze i szybsze.
Wielu studentów drży z przerażenia na hasło „praca dyplomowa”, a nie powinno tak być, Nie po to tyle lat poświęcamy na opanowanie wiedzy z danej dziedziny, żeby polec na ostatnim etapie. Pisanie magisterki czy licencjatu może być sama przyjemnością, jeśli podejdziemy do tego z odpowiednim nastawieniem i solidnym przygotowaniem.
Pierwszą rzeczą jest sam wybór tematu. Duże znaczenie ma oczywiście nasze podejście. Jeśli lubimy swoją dziedzinę i dobrze się w niej czujemy, na pewno znajdzie się temat, który szczególnie nam odpowiada. Jakiś problem, który nas zafascynował podczas nauki, z którym spotkaliśmy się wcześniej i pozostał nam w pamięci. W zasadzie z każdego zagadnienia można stworzyć ciekawą pracę- wystarczy odpowiednio zawęzić pole badań i sprecyzować temat.
Wielu promotorów ma gotową bazę tematów, które z chęcią udostępnia zainteresowanym studentom. Jak najbardziej można skorzystać z takiej pomocy. Profesorowie tworzą te tematy w oparciu o swoją rozległą wiedzę z danego zakresu. Wiedzą czy dane zagadnienie jest warte analizy, czy znajdzie się odpowiednia liczba źródeł, czy obszar badań nie jest zbyt rozległy lub za wąski. Dla niezdecydowanych studentów może to być świetna inspiracja.
Jest też trzecia droga. Zawsze można dopytać promotora o jego opinię, co do określonego zagadnienia. Być może chcielibyśmy zająć się jakimś obszarem, ale nie do końca wiemy, jak go sprecyzować.
Wybór tematu pracy nie jest wbrew pozorom wyborem łatwym. Pamiętajmy, że będziemy pracowali nad konkretnym problemem przez okrągły rok. Nie może być to coś, co nas dokumentnie nudzi. ciężko wyobrazić sobie, że tygodniami siedzimy w książkach na temat, który nas zupełnie nie zajmuje. To najprostsza droga do tego, aby nasza praca była nudna, a jej pisanie stanowiło istną torturę. Nie ma to najmniejszego sensu. Wybierzmy coś, co nam odpowiada, wówczas analiza źródeł będzie czystą przyjemnością.
Po określeniu tematu należałoby rozpocząć poszukiwania źródeł. Każda uczelnia ma własne ustalenia w kwestii tego, jaka ilość pozycji w bibliografii jest wystarczająca. Oczywiście zależy to w dużej mierze od dziedziny oraz tematu. Inaczej będzie to wyglądało w przypadku pracy z przedmiotów ścisłych, inaczej w przypadku prac literaturoznawczych.
Zawsze jednak należy poznać odgórne wytyczne. To sprawa, którą trzeba koniecznie i dokładnie omówić z promotorem. Generalnie, im więcej źródeł znajdziemy, tym lepiej. Ostatecznie może się okazać, że znaczna część pozycji zostanie odrzucona, ponieważ nie ma sensu umieszczać w bibliografii źródeł, z których nie korzystamy.
Następnie przystępujemy do skonstruowania wstępnej tezy oraz planu naszej pracy. Bez tego nie ma co startować. Najgorsza rzecz, jaką można zrobić to ominięcie tego etapu i pisanie ot tak, z głowy. Każdy rozdział i podrozdział powinniśmy przedyskutować z promotorem.
Uchronimy się w ten sposób przed tworzeniem treści, której potem nie będziemy mogli użyć w pracy. Nie ma się co oszukiwać. Prac dyplomowych nie pisujemy zbyt często, mamy prawo nie orientować się w wielu zagadnieniach.
Rozmowa z profesorem nakieruje nas na odpowiednie tory, wyeliminuje obszary, które niekoniecznie nadają się do danego tematu, pomoże wyłuszczyć istotniejsze elementy. Nie ma się czego bać, od tego jest promotor. Ma on nas wspierać i prowadzić przez cały żmudny proces pisania.
Kiedy już przystąpimy do tworzenia, musimy pamiętać o kilku zasadach. Chodzi o kwestie czysto techniczne. Wiele informacji możemy znaleźć w sieci. Dzisiaj w internecie jest mnóstwo wartościowych stron, które zawierają sprawdzone i poprawne informacje. Jakie marginesy zastosować, jakiej użyć czcionki, jak tworzyć przypisy, jak cytować- odpowiedzi z łatwością odnajdziemy w sieci.
Pamiętajmy jednak, że choć ogólny schemat się powtarza, poszczególne zasady mogą się delikatnie różnić, w zależności od uczelni. Sprawdzajmy to wcześniej. Marginesy zawsze można poprawić, ale po co? Takie informacje na pewno znajdują się na stronie internetowej każdej wyższej uczelni.
